سنگ کارنلین

سنگ کارنلین را می توان یکی از قدیمی ترین سنگ های نیمه قیمتی دانست که بشر از آن استفاده کرده است. کشف این موضوع که انسان از مهره های قرمز کلسدونی از اوایل عصر نو سنگی استفاده میکرده شگفت انگیز می باشد. یکی از قدیمی ترین یافته ها از مهره های کارنلیان با تراش های فست مرتبط با اواسط دوره پنجمین هزاره پیش از میلاد مسیح در گورستان وارنا (Varna Cemetery) بلغارستان است. در 4 – 5 مین هزاره پیش از میلاد مسیح نیز سوراخ کاری روی سنگ کارنلین در مِهرگَرْهْ یکی از مناطق سه گانه باستانی بلوچستان پاکستان امروزی انجام میگرفت. یافته هایی از این سنگ در منطقه باستانی کنوسوس جزیره کرت یونان که مربوط به عصر برنز (1800 سال قبل از میلاد مسیح) است اثبات این است که از کرنلیان در کارهای تزئینی هنری استفاده میشد.

تاریخچه سنگ کارنلین

در زمان رم باستان از کرنلیان بعنوان مُهر انگشتری استفاده فراوانی میشد. آن ها با واکس زدن به آن در اسناد و نامه های مهم بعنوان مهر و موم کردن و اصالت آن سند استفاده می نمودند. مُهر انگشتری از دوره آشور نو، ساخته شده از کارنلیان در بخش کلکسیون مهرهای آسیای غربی موزه بریتانیا وجود دارد که ایشتار، نام یکی از الهه‌های آشوری؛ ایزدبانوی نشاط عشق را به عنوان خدای ستاره ها نمایان کرده است.

وی زمانی که بر روی تخت سلطنت می نشسته این انگشتر مقام سلطنتی را همراه خود نگه داشته است. در قرن هشتم پیش از میلاد مسیح، انگشتر مُهر انگشتر کارنلیانی در موزه اشمولین انگلستان وجود دارد که اینانا یا ایشتار را با مردوخ یا مردوک یکی از خدایان باستانی تمدن بابل و اژدهای قرمزش نشان میدهد.

تفاوت سنگ عقیق قرمز یا پرتقالی و کارنلین و تشخیص آنها

همانطور که در ابتدا ذکر کردیم در بازار امروزه گاهی کارنلین را عقیق پرتقالی و یا عقیق قرمز – نارنجی می نامند. درست است که هر دو از یک جنس هستند. اما از نظر علمی بهتر است ما نمونه های قرمز مایل به قهوه ای مایل به نارنجی/قرمز و همچنین زرد – نارنجی پر رنگ را کلسدونی را کارنلین بنامیم. رنگ کارنلین طبیعی حالت توزیع ابر مانند دارد و اینکلوژنهای درون آن معمولا ریز تر و کمتر از عقیق است.

خطوط باندینگ در کارنلین معمول نیست و گاها به صورت موازی است. این در حالی است که در عقیق پرتقالی به صورت خطوط دوار و حوضچه مانند است. با این حال مرزبندی عقیق پرتقالی و کارنلین با خطوط موازی از نظر علمی خیلی دقیق تعیین نشده است. رنگ اولیه قهوه ای کارنلیان مرغوب هندی با گذاشتن زیر آفتاب از بین رفته و به قرمز تبدیل میشود. خواص درمانی کارنلین و یا محبوبیت و کمیاب تر بودن رنگ آن سبب شده که اغلب در مارکت جواهرات، گاها عقیق های برزیلی و اروگوئه ای را با محلول نیترات فریک رنگ می نمایند

سنگ کارنلین

خواص سنگ کارنلیان در باورهای باستانی

اریخچه طولانی این سنگ سبب شده باورها و اعتقادات خیلی درباره این سنگ وجود داشته باشد. در عهد قدیم (مصر) و حتی امروزه تصور بر این است که سنگ کارنلین می تواند به شیوایی سخنوران خجالتی و کمرو کمک نماید. در گذشته جنگجویان، سنگ کارنلین را به گردن خود می آویختند تا با استفاده از قدرتهای فیزیکی آن شجاعت خود را افزایش و بر دشمنان خود غلبه نمایند. مصریان باستان، کارنلین را “غروب خورشید” میخواندند و معماران مصری، خود را با این سنگ مزین می کردند تا درجه و مقام سازندگی خود را نشان دهند.

کیمیاگران در قرون وسطی، کرنلیان را در آب جوش می انداختند تا انرژی دیگر کلسدونی ها را فعال (به نوع خوبی تبدیل) کنند. رومیان قدیم بر روی سنگ کارنلین و انگشترشان نقوش نقوش حیوانی درنده یا الهه حکاکی می کردند و اعتقاد داشتند که برایشان خوش یمنی و حفاظت می آورد.

در بیست و نهمین قسمت “کتاب مردگان” که در مصر کشف شده آمده است که آن ها در زمان مرگ کارنلین حکاکی گردیده را همراه با خود دفن می نمودند. تا از ایسیس (الهه باروری از اساطیر مصری) قول سفری ایمن را بعد از مرگ (به دنیای ارواح) بگیرند. عبرانیان و در فرهنگ های عرب از این سنگ در جهت محافظت در برابر بیماری ها استفاده میشد. خیلی از مسلمانان باور دارند که کارنلین (به عامه عقیق پرتقالی) برای آن ها شادی و خوشبختی می آورد و گفته می شود پیامبر اسلام نیز انگشتر مهری از سنگ کارنلین بر دست داشته است.

خواص سنگ کارنلین در چاکرا درمانی

از خواص سنگ کارنلین در جهت تقویت چاکرای ریشه (اول)، طحال و اندام تناسلی (دوم) و ناف (سوم) استفاده می شود و با فعال نمودن آن ها موجب وارد شدن نیروی حیات، انرژی های جنسی، سرزندگی، اشتیاق، علاقه، اطمینان، خلاقیت و اراده مثبت می شود. بعضی از این سنگ در جهت سم زدایی الکل یا مواد مخدر نیز استفاده می نمایند. کارنلین موجب رغبت یافتن به بلوغ روحانی می شود. کارنلین انرژی های خود را به خوبی با انواع کوارتز، جاسپر و کلسدونی می آمیزد.